Στο πλαίσιo των δράσεων του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων,τα απογεύματα της Παρασκευής, πραγματοποιούνται στο 9ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, οι εξής δραστηριότητες:
Δραστηριότητα : Θεατρική ομάδα.
Μέσα από θεατρικά παιχνίδια, ασκήσεις συγκέντρωσης και χαλάρωσης, βιωματικές δράσεις, σκηνικές πράξεις, βασικές αρχές Θεατρικής Αγωγής και προετοιμασία για τη δημιουργία παράστασης, καλλιεργείται η σωματική και η φωνητική έκφραση των παιδιών, προάγεται η ομαδοσυνεργατικότητά τους και ενισχύονται η αυτοεκτίμηση, η ενσυναίσθηση και η αποδοχή του εαυτού και του άλλου.
Συντονίστρια: Μαράια Γαλιατσάτου, Θεατρολόγος – Εκπαιδευτικός Θεατρικής Αγωγής
Δραστηριότητα : Ρομποτική
Η εκπαιδευτική ρομποτική είναι μια δραστηριότητα στην οποία οι μαθητές συναρμολογούν και προγραμματίζουν μια ρομποτική κατασκευή, η οποία είναι απαραίτητη για να επιλυθεί ένα πρόβλημα στο σενάριο-project που έχουν να εκτελέσουν.
Τα παιδιά εργάζονται σε ομάδες και ο ένας έχει διακριτούς ρόλους. Η εν λόγω δραστηριότητα καλύπτει πολλούς τομείς, ιδιαίτερα από τις θετικές επιστήμες όπως: Μαθηματικά, Φυσική, Γεωμετρία, Μηχανική και Προγραμματισμός. (STEM).
Επίσης, οι μαθητές αναπτύσσουν πολλές προσωπικές δεξιότητες όπως να εργάζονται σε ομάδα, να είναι δημιουργικοί, να έχουν ορθολογική σκέψη και να βρίσκουν λύσεις σε προβλήματα.
Συντονιστής: Αριστοτέλης Σαχίνης
Δραστηριότητα : Εργαστήρι ζωγραφικής και κατασκευών.
Στο εργαστήρι αυτό, που ξεκινάει ταυτόχρονα με την ξενοιασιά του Σαββατοκύριακου, μόλις τελειώσει το σχολείο, όλοι οι συμμετέχοντες δοκιμάζουμε τον ξεχωριστό τρόπο επικοινωνίας, που επιτελείται μέσω των εικαστικών. Γνωρίζουμε ζωγράφους βλέποντας έργα τους, σχολιάζουμε τεχνοτροπίες και συνειδητοποιούμε με πόσους διαφορετικούς τρόπους μπορούμε να εκφραστούμε. Προχωρούμε στη δημιουργία των δικών μας έργων ακολουθώντας διαδικασίες που εμπεριέχουν κανόνες και στάδια αλλά και τεράστια αυτενέργεια. Έτσι εξασκούμε την γνωστική ικανότητα , την οργάνωση του νου, τη λεπτή κινητικότητα και βέβαια τη φαντασία. Όταν τα έργα είναι πια έτοιμα, διαπιστώνουμε ότι ο καθ’ ένας έχει
φτιάξει το δικό του μοναδικό έργο πάνω στο κοινό θέμα. Έτσι ανακαλύπτουμε στην πράξη ότι ο κάθε άνθρωπος εκφράζεται διαφορετικά και ότι όλες οι προτάσεις είναι αποδεκτές , γιατί στην τέχνη δεν υπάρχει σωστό και λάθος.
Αλλά το κυριότερο είναι ότι ανυπομονούμε να έρθει η Παρασκευή για να συμβούν όλα αυτά.
Η συντονίστρια του εργαστηρίου: Βαγγελιώ Τσαλαχούρη
Δραστηριότητα: Σκάκι
Αν μπει κανείς σε μια οποιαδήποτε τάξη δημοτικού σχολείου και ρωτήσει τα παιδιά πόσα από αυτά ξέρουν να παίζουν σκάκι, τουλάχιστον τα μισά θα σηκώσουν το χέρι με ενθουσιασμό. Αρκετά μάλιστα δεν θα παραλείψουν να πουν πόσο καλά ξέρουν να παίζουν και τι μεγάλος πρωταθλητής είναι ο πατέρας τους ή όποιος τέλος πάντων τα έχει μάθει να παίζουν.
Φυσικά η αλήθεια απέχει αρκετά από αυτό. Τα περισσότερα από τα παιδιά που δηλώνουν πως ξέρουν σκάκι, στην πραγματικότητα ή έχουν μια αόριστη ιδέα για το παιχνίδι (επειδή έχουν δει κάποιους να παίζουν) ή ξέρουν κάπως τις κινήσεις των κομματιών ή, στην καλύτερη περίπτωση, ξέρουν τους κανόνες του παιχνιδιού και παίζουν περιστασιακά χωρίς να έχουν ακόμα υποψιαστεί την πολυπλοκότητα του σκακιού. Το σημαντικό όμως είναι η αγάπη που δείχνουν για το παιχνίδι, ακόμα κι όταν δεν έχουν άμεση επαφή με αυτό, καθώς και η βεβαιότητά τους πως θέλουν να ασχοληθούν αν υπάρξει η ευκαιρία. Μόλις υποψιαστούν ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να αρχίσουν μαθήματα στο σχολείο ενθουσιάζονται και θέλουν να συμμετάσχουν!
Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι Βλαντιμίρ Κράμνικ, από τις πιο συμπαθητικές φυσιογνωμίες στην ιστορία του παιχνιδιού, είναι μεγάλος λάτρης και υποστηρικτής του σχολικού σκακιού. Σε παλαιότερη συνέντευξή του λέει: «Το σκάκι ταιριάζει τέλεια στο να γυμνάζει κανείς τη στρατηγική σκέψη. Ειδικά για τα παιδιά και τους εφήβους η τακτική εξάσκηση στο σκάκι μπορεί να οδηγήσει σε ορατή βελτίωση των αποτελεσμάτων στο σχολείο.»
Βλέπουμε επομένως πως «κάτι έχει» αυτό το παιχνίδι που συνάδει με την παρουσία του στις σχολικές αίθουσες. Όμως, πρόκειται πραγματικά για παιχνίδι ή, τουλάχιστον, είναι μόνο παιχνίδι; Το γεγονός και μόνο πως ασχολούνται εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο με αυτό, πως έχουν γραφτεί κατά καιρούς χιλιάδες βιβλία για τη στρατηγική του, το ότι υπάρχουν εκατοντάδες εφημερίδες και περιοδικά σε όλες τις χώρες με σκακιστικές στήλες, κτλ., μας οδηγεί στη σκέψη πως δεν είναι απλώς ένα παιχνίδι. Πράγματι, το ότι υπάρχουν σκακιστικοί σύλλογοι και πρωταθλήματα (φιλικά, τοπικά, σχολικά, εθνικά και παγκόσμια) μας πείθει πως πρόκειται και για άθλημα. Οι κανόνες του παιχνιδιού, η βιβλιογραφία σχετικά με τη στρατηγική και την τακτική του, η μελέτη και ανάπτυξη τρόπων προπόνησης, έχουν χαρακτήρα μιας επιστήμης. Τέλος, η φαντασία που επιδεικνύουν οι ιδιαίτερα προικισμένοι παίχτες, καθώς και οι εκπληκτικές δημιουργίες πάνω στη σκακιέρα κατά τη διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας του παιχνιδιού, έχουν –για έναν λάτρη και γνώστη του– σημασία μιας τέχνης.
Το νόημα βέβαια των μαθημάτων του σκακιού στα σχολεία δεν είναι να δημιουργηθούν αμέσως μεγάλοι πρωταθλητές. Ούτε το ζητούμενο είναι αυτό. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν πάνω απ’ όλα να το αγαπούν, να το απολαμβάνουν και να συγκινούνται από την ομορφιά του· να μάθουν να χαίρονται με υγιή τρόπο τη νίκη και να αποδέχονται την ήττα αναγνωρίζοντας την ανωτερότητα του αντιπάλου· να νιώσουν τη σημασία που έχει για τη ζωή τους η αποδοχή της προσπάθειας και η απόρριψη της τύχης (γιατί το σκάκι δεν είναι καθόλου τυχερό παιχνίδι και τα παιδιά το καταλαβαίνουν πολύ γρήγορα)· να μάθουν να αυτοσυγκεντρώνονται και να έχουν υπομονή· να κάνουν αυτοκριτική για τα λάθη τους· να αναπτύξουν την αποφασιστικότητα, τη δημιουργικότητα και τη φαντασία τους. Με δυο λόγια, το νόημα της διδασκαλίας του σκακιού είναι να προσφέρεται το παιχνίδι ως πολιτιστικό, κοινωνικό και πνευματικό αγαθό. Κι αυτό είναι επίσης το ζητούμενο.
Συντονιστής: Οικονομόπουλος Ηλίας
Ευχαριστούμε θερμά το Σύλλογο Γονέων για όλες αυτές τις δράσεις, οι οποίες συμπληρώνουν και εμπλουτίζουν το εκπαιδευτικό έργο του Σχολείου μας!!!
Πρόσφατα σχόλια